Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady Europy (2006) wskazują osiem kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie: porozumiewanie się w języku ojczystym; porozumiewanie się w językach obcych; kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne; kompetencje cyfrowe; umiejętność uczenia się; kompetencje społeczne i obywatelskie; przedsiębiorczość; oraz świadomość i ekspresja kulturalna. Kompetencje cyfrowe zostały uznane za jeden z priorytetów Komisji Europejskiej w najnowszych politykach, działaniach i strategii (Komisja Europejska, 2010a, 2010b).
Ponadto uznaje się, że udział w życiu społecznym w dzisiejszych czasach wymaga zestawu kompetencji związanych z technologiami, które w ciągu ostatniej dekady zaczęły być rozumiane jako „umiejętności życiowe”, porównywalne do pisania i liczenia. Dlatego też dostęp do nich stał się zarówno prawem jednostki, jak i koniecznością (OECD, 2001). Kompetencje i obszary kompetencji, zdefiniowane w niniejszym dokumencie mogą być postrzegane jako elementy e-obywatelstwa, tym samym odnoszące się bezpośrednio do problemu wykluczenia cyfrowego. Faktem jest, iż uczestnictwo w sferze cyfrowej to już nie kwestia dostępu do infrastruktury, a raczej kompetencji. Obecnie, integracja cyfrowa zależy bardziej od wiedzy, umiejętności i postaw, niż od dostępu i użytkowania (Erstad, 2010). Przedstawione w raporcie badania określają zestaw kompetencji niezbędnych współczesnym obywatelom do pełnej integracji cyfrowej.